مهدیا

به نقل از شهید سید محمد حسین نواب (روحانی وارسته‌ای که در سال ۷۳ در منطقه بوسنی به شهادت رسید)
تعریفش را از برادرم که همرزم او بود زیاد شنیده بودم، یک‌بار یکی از نوارهایش را گوش دادم؛ حالت عجیبی داشت.
از آنچه فکر می‌کردم زیباتر بود؛ نوایی ملکوتی داشت؛ بعد از آن همیشه در حجره به همراه دیگر طلبه‌ها نوارهایش را گوش می‌کردیم.
بسیاری از دوستان مجذوب صدای او بودند، دعای کمیل و توسل او مسیر زندگی خیلی از افراد را عوض کرد.
شب بود که به همراه چند نفر از دوستان دور هم نشسته بودیم، دعای توسل شهید تورجی زاده در حال پخش بود، هر کس در حال خودش بود، صدای در آمد بلند شدم و در را باز کردم، در نهایت تعجب دیدم استاد گرامی ما حضرت آیت الله جوادی آملی پشت در است؛ با خوشحالی گفتم بفرمایید.
ایشان هم در نهایت ادب قبول کردند و وارد شدند، البته قبلاً هم به حجره‌ها و طلبه‌هایشان سر می‌زدند.
سریع ضبط را خاموش کردیم، استاد در گوشه‌ای از اتاق نشستند، بعد گفتند :
اگر مشکلی نیست ضبط را روشن کنید.
صدای سوزناک و نوای ملکوتی او در حال پخش بود.
استاد پرسیدند: اسم ایشان چیست؟
گفتم : محمد رضا تورجی زاده.
استاد پس از کمی مکث فرمودند :
ایشان (در عشق خدا) سوخته اس

الحمدالله رب‌العالمین، شهادت می‌دهم که معبودی جز الله نیست و برای رشد انسان‌ها پیامبرانی فرستاده که نبی اکرم محمد ابن عبدالله خاتم آنان است.
او نیز برای استمرار راه صحیح این امت و عدم انحراف از مبانی عالیه اسلام حضرت علی (علیه السلام) را به عنوان ولی و وصی بعد از خود معرفی نمود.
شهادت می‌دهم قیامت حق است و میزانی برای سنجش اعمال وجود دارد. بهشت و دوزخ حق است و اجر و جزایی در پی اعمال است.
امشب که قلم بر کاغذ می‌رانم، انشا الله هدفی جز رضای دوست و انجام وظیفه ندارم؛ در راه وظایفی که بر عهده‌ام گذاشته شده از ایثار جان و … هیچ دریغی ندارم.
زمانی که قدم اول را در این راه برداشتم به نیت لقای خدا و شهادت بود، امروز بعد از گذشت این مدت راغب‌تر شده‌ام که این دنیا محلی نیست که دلی هوای ماندن در آن را بنماید.
خدایا شاهدی که لباس مقدس سپاه را به این عشق و نیت به تن کردم که برای من کفنی باشد آغشته به خون.
خدایا همیشه نگران بودم که عاملی باشم برای ریخته شدن اشک چشم امام عزیز.
اگر در این مدت بر این نعمت بزرگ شکری درخور نکردم و یا از اوامرش تمردی نمودم بر من ببخش.
خدایا معیار سنجش اعمال خلوص است. من می‌دانم اخلاصم کم است، اما اگر مخلص نیستم امیدوارم.
اگر گناه و معصیت کورم کرده، بینای رحمتم. با لطف و کرم خود مرا دریاب که با لیاقت فرسنگ‌ها راه است.
هم رزمانم، سخنی با شما دارم. همیشه گفته‌ام :
بسیجی‌ها، سپاهی‌ها … این لباسی که بر تن کرده‌اید خلعتی است از جانب فرزند حضرت زهرا (سلام الله علیها) پس لیاقت خود را به اثبات برسانید.
نظم در امور را سرلوحه خود قرار دهید. روز به روز بر معنویت و صفای روح خود بیفزایید، نماز شب را وظیفه خود بدانید، حافظی بر حدود الهی باشید، در اعمال خود دقت کنید که جبهه حرم خداست؛ در این حرم باید از ناپاکی‌ها به دور بود.
عزیزانم، امام را همچون خورشیدی در بر بگیرید، به دورش بچرخید، از مدارش خارج نشوید که نابودیتان حتمی است.
پدر و مادرم سخن با شما بسي مشكل است F-7ميدانم اين داغ با توجه به علاقه‌ای كه به من داشته‌اید بسيار سخت است. پدرم مبادا كمر خم كنيد. مادرم مبادا صداي گریه‌ی شما را كسي بشنود.
پدر و مادرم همان‌طور كه قبلاً مقاوم بوديد در اين فراز از زندگی‌تان نيز صبر كنيد وبا صبرتان دشمن را به ستوه آوريد، دوست دارم جنازه‌ام ملبس به لباس سپاه بوده و به دست شما در قبر گذارده شود؛ مرا از كودكي خود از محبان حسين (ع) و زهرا (س) تربيت كرديد. از طعن دشمنان نهراسيد.
نهايت و اوج محبت فاني شدن در راه معشوق است و من فاني في الله هستم. همه بايد برويم كه انالله و اناالیه راجعون. فقط نحوه‌ی رفتن مهم است وبا چه توشه‌ای رفتن.
برادر و خواهرانم :
در زندگی خود، جز رضای حق را در نظر نگیرید، هرچه می‌کنید و هر چه می‌گویید با رضای او بسنجید؛ به خاطر یک شهید خود را میراث خوار انقلاب ندانید.
اگر نتوانستم حق فرزندی و برادری را برای شما ادا کنم حلالم کنید. من همه را بخشیدم، اگر غیبت و تهمت و … بوده بخشیدم؛ امیدوارم شما هم مرا عفو نمایید.
ببخشیدم تا خدا هم مرا ببخشد.
اگر جنازه‌ای از من آوردند دوست دارم روی سنگ قبرم بنویسید :
یا زهرا (علیها السلام).
از طرف من از همه فامیل حلالیت بطلبید.
خدایا سختی جان کندن را بر ما آسان فرما.
در آخرین لحظات چشمان ما را به جمال یوسف زهرا (علیهاالسلام) منور فرما.
خدایا کلام آخر ما را یا مهدی و یا زهرا قرار بده.
خدایا در قبر مونسم باش که چراغ و فرش و مونسی به همراه ندارم.
خدایا ما را از سلک شهیدان واقعی که در جوار خودت در عرش الهی در کنار مولا حسین (علیه السلام) هستند قرار بده.
والسلام _ محمد رضا تورجی زاده

می بسازد جان و دل را بس عجایب دان صیام / گر تو خواهی تا عجب گردی عجایب دان صیام

روزه چون روزت کند روشن دل و صافی روان / روز عید وصل شه را ساخته قربان صیام

در صیام ار پا نهی شادی‌ کنان نه با گشاد / چون حرام است و نشاید پیش غمناکان صیام

در حدیث قدسی آمده است “الصوم لی و انا اجزی به” به معنای روزه برای من است و من خودم به آن جزا می‌دهم. در همین راستا معلم و مرشد مولانا برهان الدین محقق ترمذی گفته است: بهتر از روزه داشتن عبادتی نیست. مولانا نیز ماه رمضان را به دیده‌ ماهی پربرکت می‌بیند.

دیدی هنر خوردن بنگر هنر روزه / بربند دهان از نان کآمد شکر روزه

بربند میان زودتر کآمد کمر روزه / آن شاه دو صد کشور تاجیت نهد بر سر

 مولانا در مورد عید فطر به جای خوشحالی از رفتن ماه رمضان این عید را چنین تبریک می‌گوید:

عید بر عاشقان مبارک باد / عاشقان عیدتان مبارک باد

عید ار بوی جان ما دارد / در جهان همچو جان مبارک باد

بر تو ای ماه آسمان و زمین / تا به هفت آسمان مبارک باد

عید آمد به کف نشان وصال / عاشقان این نشان مبارک باد

هفت ثانیه بیشتر زندگی نمی کنیم، همین که می گویی آمدم به دنیا از دنیا رفته ای، تا بیایی بگویی آمدم دهنت را بسته اند، حالا گسترش وجودی انسان است که وقتی که این هفت ثانیه تکثر پیدا می کند سی سال، چهل سال، پنجاه یا هفتاد سال، دویست سال، پانصد سال، عمر گسترش پیدا می کند، یکی را می بینی هفت ثانیه اش در ده سالگی تمام می شود، به مانند شمع می ماند، بستگی به آن آثار روغنی دارد که به نخ می رسد، اگر آثار روحانی اش خوب نباشد زود تمام می شود، ظرفیتش با پنج یا ده سال تمام می شود، همین که بگویی آمدم در آمدم گفتنت تمام است و رفته ای، اثری از تو نیست، همه اش مثل شبه است، محصول خیال است، سوال کردیم که آیا همین هفت ثانیه کیفیت زندگی ابدی را تعیین می کند؟ فرمودند: بله اما هفت ثانیه به روزی پنجاه هزار سال هفت ثانیه است، هر یک روز قیامت پنجاه هزار سال است، آن وقت عمر ما در این پنجاه هزار سال می شود هفت ثانیه، و باز هم آن پنجاه هزار سال را برای ما مثال زده اند، ظاهرش را گفته اند پنجاه هزار سال و باطنش معلوم نیست که این چه پنجاه هزار سالی است، اگر پیغمبر (ص) قرار بود همه چیز را بگوید مردم همه دیوانه می شدند، دین قبول نمی کردند.
یدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَی الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَهٍ مِمَّا تَعُدُّونَ - 5 سجده - فرشتگان و روح (فرشته‎ی مخصوص) ‌به سوی او عروج می كنند؛ در آن روز كه مقدارش 50 هزار سال است .
امام صادق ع: حاسبوا انفسكم قبل ان تحاسبو علیها فان للقیامة خمسین موقفاً، كلّ موقفٍ مقداره الف سنةٍ - نفس خود را حسابرسی كنید پیش از آنكه در قیامت از شما حسابرسی كنند ؛ زیرا در قیامت پنجاه موقف و ایستگاه است كه هر یك (مقدار) هزار سال طول می كشد. (كلینی، محمد بن یعقوب، الكافی، ج8، ص 143، ح 108)
این زندگی دنیا مثل این است که به شما بگویند برو دستت را بزن به دیوار و برگرد، کلا همین است، حالا باید ببینی در این وسط چه دیده ای، آنطرف که بروی می گویند چه دیده ای، چه عملی داری، هرچه دیده ای و هر عملی که کرده ای در وجودت می افتد و آنجا در آیینه ات نشان می دهی، بهشتی ها آنجا در عقل هستند، و آنهایی که در جهنم هستند در خیال هستند، مثل اینکه می گوید خیال کردم اینطوری شد خیال کردم این چنین است، دلم اینطور گفته، دلم این را می خواهد می شود حیات حیوانی، در جنگ و اختلاف، اما کسی که عقل دارد می گوید هرچه خدا بخواهد، می گوید ان شاء الله، لا حول ولا قوه الا باالله.

آیه الله حسن زاده آملی

وقتی دست به کسی می دهید و با یکی هستید، ایمان داشته باشید و همانجا بایستید، بالاخره کار درست می شود، تا خدا تشخیص بدهد کارت را، ما نمی توانیم تشخیص بدهیم، بحث، بحث عنایت است، بحث وجود است، به نماز و طاعت و روزه و اینها که نیست، شما بیست و چهار ساعت دعا بخوان، یا در مکه باش، این کار را بکن آن کار را بکن اما وقتی مقام آن را نداری چه فایده ای دارد، هر شب نماز شب بخوان خب همان که هست همان است، هیچ تغییر وجودی در وجودش اتفاق نمی افتد، پرسیدیم کلید کار چیست؟ فرمودند: از آن طرف باید عنایت بشود، ما اگر محبت اهل بیت (ع) را نداشته باشیم شبی هم هزار رکعت نماز بخوانیم چه فایده ای دارد، خب وقتی انسان نماز می خواند باید محبت خدا را در وجود خودش بیشتر ببیند، وقتی با این نماز ها وجودت به خدا نزدیک نمی شود خب چه فایده ای دارد، باید ببینی کجای کارت خراب است خودت را اصلاح کنی، این است که می گوید اگر هزار بار توبه شکستی باز آی، خودت خودت را امتحان کن، نگذار دیگران امتحانت کنند، خودت چشم خودت را امتحان کن، خودت گوش خودت را امتحان کن، نگذار پرونده ات برود به آن دنیا آنجا امتحانت کنند، حداقل انسان به بدی خودش پیش خودش اقرار داشته باشد، مثلا یکی را به دادگاه می برند، به تمام گناهان خودش اقرار می کند لذا مثلا می گویند از سر تقصیراتت گذشتیم، اما اگر بیایی بگویی من این کار را نکردم آن کار را کردم و… مسئله را بپیچانی، می گویند سه ماه زندان باش تا دوباه به پرنده ات رسیدگی شود.