مهدیا

موقع نماز میشه …
دستور ، محافظت از یاران امام موقع خوندن نمازه …
و دستور امام زمان(ع) واجب تر از نماز اول وقته … (به قول آهنگ برنامه ماه عسل ، “گاهی پرستیدن عبادت نیست ، با اینکه سر رو مهر میذاری ، گاهی برای دیدن عشقت ، باید سر از رو مهر برداری …” )
موقع اقامه نماز تیرها یکی بعد از دیگری به پیکر سعید ابن عبدالله حنفی میشینه و دیگه رمقی به پیکرش نمونده
آخرین لحظات نماز با این که کلی تیر خورده شمشیرش رو تو زمین فرو میکنه و از اون کمک میگیره تا رو زمین نیوفته ……
امام(ع) سلام نماز رو که میده ، سعید هم آخرین رمقش رو از دست میده و امام(ع) اون رو تو آغوش میگیره
توی آخرین لحظه جمله ای به امام میگه که آدم رو دیوانه میکنه …
سعید با چشمان نیمه باز از امام میپرسه : “ازم راضی بودین؟!”
و امام(ع) با چشمانی اشکبار وعده همنشینی با خودش رو تو بهشت به سعید میده و سعید با شیرین ترین وعده دنیا چشمانش رو میبنده
و شاعر عزیز “سید علیرضا شفیعی” چقدر زیبا این لحظات رو از زبان سعید به تصویر میکشه:
پیکرم چشم انتظار تیزی شمشیرهاست
در رکابت جان سپردن افتخار شیرهاست
بر زبان عشق بوده در شب قدر این سخن
پیش چشم یار مردن بهترین تقدیرهاست
پیش از این تیر نگاهت برده جان را از تنم
پس چه باک از اینکه حالا قبله گاه تیرهاست
من سپر بودم برای لحظه ی معراج تو
این نماز آخر من در خور تکبیرهاست
پیکر خونین..تبسم..دامن تو..اشک من…
چشم دنیا تا ابد مبهوت این تصویرهاست …
————————————————————————
راستی ….
ما داریم مانع تیر خوردن امام(عج) میشیم یا با گناهامون تیرها رو روانه امام(عج) میکنیم؟
خدا شهادت تو رکاب امام زمان(عج) رو نصیب هممون کنه ان شاالله که ” پیش چشم یار مردن بهترین تقدیرهاست”

…چون وقت نماز داخل  میشود وضو می سازم  وبه مصلای خود میروم  ولحظاتی می نشینم تا اعضاوجوارح من آرام گیرد، پس برمی خیزم وکعبه را میان دوابروی خود قرارمیدهم وصراط را زیر قدم خود می بینم وبهشت را درسمت راست وجهنم رادر سمت چپ وملک الموت را پشت سر وچنان می پندارم که گویا این اخرین نماز من است.

پس میان بیم وامید می ایستم وتکبیرت الاحرام رامیگویم وشمرده قرائت می کنم،باخضوع وخشوع رکوع وسجده می کنم وبا خضوع نمازرابه پایان می رسانم ونمی دانم که ایاقبول است یا نه؟

(علامه طباطبائی)