مهدیا

1. به طور کلی غفلت از ذکر و یاد خداوند، ضعف در خداشناسی و سستی در ایمان به خدا و پیامبر و اهل بیت، ضعف در خودشناسی و نداشتن درک درست از خویشتن و فروکاستن ارزش انسانی خود تا سرحد حیوانات، ضعف در شناخت حقایق امور و عدم شناخت پیامدهای ناگوار دنیوی و اخروی شهوت پرستی و … مجموعه عللی هستند که موجب می شوند انسان گناه کند.
به یقین کسی که خدای بزرگ را همواره حاضر و ناظر رفتارهای خودش ببیند، هرگز به خود اجازه نمی دهد، که در محضر او، دست به سوی گناه دراز کند. کسی که قیامت و حسابرسی اخروی را باور دارد، هیچ گاه خود را گرفتار شهوت رانی و شهوت پرستی نخواهد کرد. به یقین کسی که به گوهر عظیم و گرانقدر خود واقف باشد و عظمت وجود انسانی را درک کند، هرگز حاضر نیست که وجود خود را با دنباله روی از شهوات و خواهش های نفسانی تا سرحد حیوانات پایین آورد.پیروی از خواهش های نفسانی، آثار زیانبار روحی و جسمی و اجتماعی فراوانی را در پی دارد که اگر انسان اندکی به آنها توجه کند هرگز به دنبال هواهای نفسانی نخواهد رفت.
2- بی تردید عوامل محیطی اگرچه زمینۀ مناسبی را براى پرورش فضایل یا رذایل اخلاقى فراهم مى­کند، اما درحقیقت اراده انسان بر عوامل محیطی غلبه دارد. افراد نسبت به تمام اعمال خود در هر حال مسئولیت کامل داشته و دارند. انسان در هر محیطی که زندگی نماید، زمینه هدایت و ضلالت در او وجود دارد و با اختیار خود می‌تواند راه صحیح یا فساد را انتخاب کند. قرآن می‌فرماید: «انا هدیناه السبیل امّا شاکراً و امّا کفوراً». 

با توجه به این دو نکته،می توانیم ضمن تقویت اراده خویش برای ترک گناهان، با تقویت توجه و معرفت خود به خدای متعال و اهل بیت علیهم السلام، مبانی اعتقادی و ایمانی خود را مستحکم تر از قبل نمایید تا از وسوسه های شیطانی در امان بمانیم در این زمینه می توانید کتاب های شهید مطهری را مطالعه کرد.(البته با در نظر گرفتن سیر مطالعاتی مخصوص آثار ایشان )تلاوت روزانه قرآن و تدبر در آیات آن و نیز رفت و آمد با افراد مسلمان متدین و نیز انس با ادعیه ماثوره می تواند کمک بسیاری  بنماید.